ჰარმონიული შიში

ალაგ-ალაგ ჩამსკდარ კიბეებს რიტმულად იმეორებდა მოაჯირი, ვინსტონი, მალბორო, კენტი და ისევ ვინსტონი, ოთხი სიგარეტის ნამწვავი კუთხეში მიუყრიათ, სიმაგრეზე ჯდომისგან გაბუჟებულ-ჩადუმებული ჯერ ვერ ვერკვეოდი ჩირქიანი ფიქრებიდან, რა გასაკვირია? როგორც ყოველთვის ქუჩის ჰორიზონტს მივაშურე, მაინც ვერ გამიგია რა ვიპოვე ამ ჰორიზონტში, მაგრამ ერთი ფაქტია,