ჰაიკუ ★★

★★ ★
ის მზეზე თბება.
მისი ჩრდილი ისეთივეა,როგორც
ერთერთ ახალგაზრდობისდროინდელ ფოტოზე

★★ ★
საჩუქარს ვხსნი და დიდი ყუთია,
დიდი წარწერით “შენი პანდორა”
(კოცნის ღიმილით)

★★ ★
ოთხივე მხრიდან აგეფარე,
მაგრამ ციდან
მომტაცეს შენი თავი…

ჰაიკუ ★

“სექსი ლიფტში”
მეცხრე სართულისკენ დავიძარით…
გავცდით და
ასე აღმოვჩნდით უსასრულობაში…

“შემთხვევა”
ერთხელ ღმერთიც დათვრა და
ცხვრის ფარა
ღრუბლებში აერია…

★★★
ხე მოჭრეს და მისგან ფანქრები დაამზადეს.
დადის დაღლილი მხატვარი
და ამაოდ ეძებს ჩრდილს.

უცხო

დედამიწა, საქართველო, თბილისი
დედამიწის დროით: 31.07.2011

დღე პირველი:

“მისია შესრულებულია! როგორც დამავალეთ ობიექტი მოვძებნე და დავსახლდი. გაგვიმართლა. როგორც ჩანს უცნაურ ქცევებს მისგან ისედაც მიჩვეულები არიან. ასე რომ… ჩემი მოსვლა შეუმჩნეველი დარჩა.”

დღე მეორე:

ჯოჯოხეთი

ვინც კი ხატავდა, თვალის ჩინი ყველას დააკლდა.
ვინც იბრძოდა, ხელები მოსტყდა.
ვინც უკრავდა, თითებს ვეღარ გრძნობს.
ვინც მღეროდა, ყველა დამუნჯდა
და ვინც წერდა, ემოციის ძაფი გაუწყდა.
ასეთი იყო ჩემი კოშმარი –

ქაოსური ცხოვრება

სიბნელე, წამიერი დუმილი, უსაზღვრო ფიქრი, გიჟური ქაოსი, ქაოსში ჩაძირული სიტყვები, სიტყვებში გარეული შური, სიკეთე, სიღრმისეული გრძნობები, დაუფიქრებელი ნაბიჯები, უმიზნო მიზნები, ცხოვრება სიცოცხლისთვის, სიცოცხლე ცხოვრებისთვის, თვალებს ვხუჭავთ და ვფიქრობთ ეს ყველაფერი რა არის ? იქნებ სამყარო ? იქნებ ქვეცნობიერი ? იქნებ უბრალოდ მცდელობა იდნვიდობის ან განსხვავებულობის ? არაა !