წერილი

“რიონოსკე აკუტაგავამ შემდეგი წერილი დაუტოვა მეგობარს და ამით სამუდამოდ გამოემშვიდობა”

ჰაიკუ ★★

★★ ★
ის მზეზე თბება.
მისი ჩრდილი ისეთივეა,როგორც
ერთერთ ახალგაზრდობისდროინდელ ფოტოზე

★★ ★
საჩუქარს ვხსნი და დიდი ყუთია,
დიდი წარწერით “შენი პანდორა”
(კოცნის ღიმილით)

★★ ★
ოთხივე მხრიდან აგეფარე,
მაგრამ ციდან
მომტაცეს შენი თავი…

გაუფრთხილდი

სასოწარკვეთა – ყველაზე ხშირად მარტო დარჩენილს გიტევს.გიტევს ტკივილამდე, წამებამდე. გინდა თავს თვითმკვლელობით შვება მიანიჭო. ფიქრობ სიკვდილზე, თუმცა შიში გიპყრობს, შიში განა სიკვდილის. არა!

ჩავიხრჩობოდი …

შინაგანი კატასტროფა, გარეგან კატასტროფაზეა დამოკიდებული…

ტანჯვა…

ის ცუდადაა… ამის გამო შენ ითრგუნები და თავს შენც ცუდად გრძნობ… მაგრამ ამას ვერაფერს უხერხებ… შენს მდგომარეობაში მხოლოდ შენი მე შედის… ცხოვრება უბრალოდ მოსაბეზრებელი და აუტანელი ხდება… ეს უბრალოდ იმის ბრალია რომ შენ ვეღარ გაუძელი მასთან გაუთავებელ კამათს… მასთან უაზრო ჩხუბს… ერთმანეთის გაუთავებელ კრიტიკას… ხედავ მის აუტანელ ტკივილს, რომელსაც შენც გრძნობ…,