» Vannie Pooh «

» დროს ვერ ვხედავ, ვეღარც ვამჩნევ, ჩუმად ლპება, იღუპება. «

ტყის სამყარო


– ფრთხილად ! ჩემს გვერდით იარე !
– უკვე, აღარ მჯერა, რომ აქედან გავაღწევთ.
-…
– დავიღალე. იქნებ, ცოტა ხნით, გავჩერდეთ ?!
– ღამდება. Read more of this post

ჰარმონიული შიში


ალაგ-ალაგ ჩამსკდარ კიბეებს რიტმულად იმეორებდა მოაჯირი, ვინსტონი, მალბორო, კენტი და ისევ ვინსტონი, ოთხი სიგარეტის ნამწვავი კუთხეში მიუყრიათ, სიმაგრეზე ჯდომისგან გაბუჟებულ-ჩადუმებული ჯერ ვერ ვერკვეოდი ჩირქიანი ფიქრებიდან, რა გასაკვირია? როგორც ყოველთვის ქუჩის ჰორიზონტს მივაშურე, მაინც ვერ გამიგია რა ვიპოვე ამ ჰორიზონტში, მაგრამ ერთი ფაქტია, Read more of this post

სუნთქვის ბრმა ემოცია


ძველი კაბარე…
კუთხეში ღმერთი…
წვიმის შანსონი..
ნოსას პიესა…
ქუჩაში სამი : Read more of this post

ჰაიკუ ★★


★★ ★
ის მზეზე თბება.
მისი ჩრდილი ისეთივეა,როგორც
ერთერთ ახალგაზრდობისდროინდელ ფოტოზე

★★ ★
საჩუქარს ვხსნი და დიდი ყუთია,
დიდი წარწერით “შენი პანდორა”
(კოცნის ღიმილით)

★★ ★
ოთხივე მხრიდან აგეფარე,
მაგრამ ციდან
მომტაცეს შენი თავი… Read more of this post

ჰაიკუ ★


“სექსი ლიფტში”
მეცხრე სართულისკენ დავიძარით…
გავცდით და
ასე აღმოვჩნდით უსასრულობაში…

“შემთხვევა”
ერთხელ ღმერთიც დათვრა და
ცხვრის ფარა
ღრუბლებში აერია…

★★★
ხე მოჭრეს და მისგან ფანქრები დაამზადეს.
დადის დაღლილი მხატვარი
და ამაოდ ეძებს ჩრდილს. Read more of this post

უცხო


დედამიწა, საქართველო, თბილისი

დედამიწის დროით: 31.07.2011

დღე პირველი:

“მისია შესრულებულია! როგორც დამავალეთ ობიექტი მოვძებნე და დავსახლდი. გაგვიმართლა. როგორც ჩანს უცნაურ ქცევებს მისგან ისედაც მიჩვეულები არიან. ასე რომ… ჩემი მოსვლა შეუმჩნეველი დარჩა.”

დღე მეორე: Read more of this post

დროის რღვევა – Timequake


დასაწყისში იყო არაფერი. ამ სიტყვის სრული მნიშვნელობით, არაფერი, თქვა მან, მაგრამ არაფერი გულისხმობს, რომ რაღაც მაინც არის, ანუ მაღლა და დაბლა, მწარე და ტკბილი, კაცი და ქალი, ბედნიერება და უბედურება. Read more of this post

ჯოჯოხეთი


ვინც კი ხატავდა, თვალის ჩინი ყველას დააკლდა.
ვინც იბრძოდა, ხელები მოსტყდა.
ვინც უკრავდა, თითებს ვეღარ გრძნობს.
ვინც მღეროდა, ყველა დამუნჯდა
და ვინც წერდა, ემოციის ძაფი გაუწყდა.
ასეთი იყო ჩემი კოშმარი – Read more of this post

მე მიყვარს დრო და ფიქრი


მე მიყვარს დრო და ფიქრი, მიყვარს ერთმანეთზე მეტად….
დრო სულ მიყვარდა.
ფიქრი ვისწავლე და შემიყვარდა… Read more of this post

მძიმე გზა


ხეობის მისადგომებთან, ბნელით მოცული კლდეების კარიბჭესთან გაუბედავად ვიდექი, შემდეგ მოვტრიალდი და უკან მოვიხედე.
მზე დანათოდა ამ მწვანეში ჩაფლულ ნეტარებით აღვსილ სამყაროს, ბალახის მოყავისფრო ყვავილები მდელოებზე ნაზად გვიკრავდა თვალს. იქ კარგი იყო ცხოვრება, იქ სითბო და სიმყუდროვე სუფევდა, იქ სული მათრობელა სურნელსა და სინათლის სიუხვეში ჩაფლული კელასავით უფრო ღრმად და უფრო მშვიდად ხმოვანებდა. და იქნებ მე ვიყავი შეურაცხადი, ყოველივე ამისათვის ზურგის შექცევა და მთებში ასვლა რომ მოვინდომე . Read more of this post