კრიტიკული რეალიზმი

საშინლად უხერხულ, ეკლიან მოგონებათა მტვრიან ბილიკზე გულმდუღარედ მივაბიჯებ…
გზად მხვდებიან:

უმაღლესი მარტოობის პოლუსისკენ მივიწევ

” დასანახად ჩადენილი ” ქცევებით , ” საჩვენებელი სიტყვებით ” რაც არ უნდა თავბრუ დაგვახვიონ , მაინც ასეთები არიან – უგულოები და არარომანტიულები , ბუზღუნები და შეუგნებლები , ეგოისტები და სულით მახინჯები ! ზოგჯერ , ათასში ერთხელ გალამაზდებიან , მაგრამ ბოლოს მაინც იფუჭებენ ხოლმე მაკიაჟს , გამომეტყველებას იცვლიან და უგრძნობ პირუტყვებს ემსგავსებიან …